Skip to content

In onze ‘Vraag maar Raak!’-rubriek behandelen we regelmatig een aantal veelgestelde vragen die bij Stichting Borderline binnenkomen. Karlijn Smits, de landelijke coördinator van de stichting, gaat deze keer dieper in op het bespreekbaar maken van borderline, het aangaan van relaties en weerstand tijdens de behandeling.

Hoe kan ik mijn borderline bespreekbaar maken naar anderen toe?
Karlijn: ‘Je zou als je het lastig vindt om het rechtstreeks bespreekbaar te maken, kunnen denken aan bijvoorbeeld het schrijven van een brief. Het handigste is als er direct ook wat algemene informatie over de borderline persoonlijkheidsstoornis bij zit. Naar aanleiding hiervan kun je bijvoorbeeld aangeven wat je herkent in jezelf en hoe zich dat uit. Dan heb je al concrete handvatten voor wat je gaat vertellen. Dat geldt natuurlijk ook voor een face to face gesprek. Wat ook fijn kan zijn, is het samen met iemand te doen de eerste paar keer. Dat je iemand bij je hebt die er al van weet en weet wat het voor je betekent. Dan voel je je gesteund en kan diegene je eventueel bijvallen in het gesprek.’

Ik heb moeite met het aangaan van relaties. Wat kan ik doen om dat te verbeteren?
Karlijn: ‘Het ligt heel erg aan de reden waarom je moeite hebt met het aangaan van relaties. Over het algemeen gaat het om angst. Angst om kwetsbaar te zijn, angst om afgewezen te worden et cetera. Dit soort diepgewortelde angsten kun je eigenlijk het beste in een therapievorm aanpakken. Het is heel individueel hoe die angsten zijn ontstaan en welke methode werkt om ermee om te gaan. Wat kan helpen, is er open over te zijn dat je moeite hebt het contact aan te gaan of iemand te vertrouwen. Zo weet de ander in ieder geval dat het speelt en ontstaan er minder misverstanden.’

Ik zit in behandeling, maar het helpt niet. Ik voel me door niemand geholpen, wat moet ik doen?
Karlijn: ‘De vraag is dan waarom de behandeling niet helpt. Dat kan vele redenen hebben. Voel je veel weerstand om de dingen te doen die je moet doen en met bepaalde herinneringen of gevoelens aan de slag te gaan? Heb je geen klik met de behandelaar of vertrouw je diegene niet? Past de methodiek helemaal niet bij je en begrijp je stukken bijvoorbeeld niet goed? Het is belangrijk dan te praten met iemand en uit te zoeken wat er nu niet werkt voor jou specifiek. Als blijkt dat bijvoorbeeld de methodiek niet bij je past kun je overwegen een ander soort therapie te proberen. Als het iets anders is, hoort het misschien bij het proces. Je moet niet vergeten dat het doorwerken van waarom je de stoornis hebt gekregen en het eerlijk kijken naar wie je bent en waarom je dingen doet heel veel weerstand en pijn op kan roepen. Als je daar doorheen komt, kun je op een nieuwe manier verder.’